De laatste jaren merk ik dat voor veel scheidende ondernemers het grootste vraagstuk ligt bij woonruimte na de scheiding.
De markt is natuurlijk absurd en als er al woonruimte te vinden is, is deze bijna niet betaalbaar.
Recent had ik Rick en Sanne bij ons aan de mediationtafel. Sanne was net voor zichzelf begonnen toen zij het besluit namen om uit elkaar te gaan.
Van daaruit is Sanne gaan Googlen wat haar maximale hypotheek is en kwam zij tot de conclusie dat woonruimte kopen onmogelijk zou zijn voor haar. Niet echt een fijne conclusie om het scheidingsproces mee te starten. Zeker niet in de wetenschap dat sociale huur eindeloos lange wachtlijsten heeft en particuliere huur voor de meesten onder ons onbetaalbaar is.
Tijdens het eerste gesprek heb ik uitvoerig bij Rick en Sanne geïnventariseerd wat ieders woonwensen zijn voor de toekomst.
Zonder nog te kijken naar wat wel en niet kan.
Wat is de huidige woning waard en wil een van beiden er blijven wonen? En welke wensen heeft de ander?
Daarnaast stel ik altijd de vraag in hoeverre beide partners bereid zijn om de afspraken zo vorm te geven dat voor beiden de woonwensen ingevuld zouden kunnen worden.
In de praktijk blijkt vaak namelijk veel meer mogelijk dan je vooraf zou denken.
Nadat duidelijk was welke wensen er waren en welke ruimte er was om elkaar tegemoet te komen hebben we alle scenario’s bekeken en besproken.
Het resultaat?
Sanne en Rick hebben beiden een nieuwe woning en wonen in dezelfde wijk, zodat hun zoon heen en weer kan fietsen tussen papa en mama.
De moraal van dit verhaal?
Er is, zeker in mediation, veel meer mogelijk dan je vooraf denkt. Dat is waarom wij erin geloven dat het gezamenlijk doorlopen van het scheidingsproces het beste resultaat oplevert.
